Z obrad Rady Ministrów

Podjęła uchwałę w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą “Wsparcie finansowe inwestycji realizowanej przez UPS Polska Sp. z o.o. we Wrocławiu pod nazwą: Centrum usług finansowo- księgowych UPS Polska Sp. z o.o., w latach 2008 i 2009”. Rząd zaakceptował “Kierunki udzielania pomocy publicznej w latach 2007–2013”. Zajął stanowiska wobec: – poselskiego projektu ustawy o konsultantach krajowych i wojewódzkich w ochronie zdrowia (druk nr 287), – poselskiego projektu ustawy o akredytacji w ochronie zdrowia (druk nr 311).

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw oraz o zmianie innych ustaw, przedłożony przez ministra sprawiedliwości. Projekt jest następstwem przyjęcia przez Radę Ministrów założeń do ustaw wprowadzających nowe regulacje w zakresie dostępu do zawodów prawniczych, jak też wzmocnienia statusu sędziego i kariery sędziowskiej. Założenia te przewidują daleko idącą swobodę przepływu kadr pomiędzy zawodami prawniczymi i określają drogi dochodzenia do powołania na stanowiska sędziowskie. Najwłaściwszą z nich wydaje się umożliwienie dochodzenia do zawodu sędziego przedstawicielom innych zawodów prawniczych, legitymujących się egzaminem zawodowym (adwokackim, radcowskim) oraz odpowiednią praktyką prawniczą, wykonywaną poza korpusem sędziów. Stąd docelowy model zakłada, iż nabór na stanowiska sędziowskie miałby charakter konkursu, do którego przystępowaliby przedstawiciele wszystkich zawodów prawniczych. Taka tylko forma naboru dawać bowiem będzie gwarancję, że na stanowiska sędziowskie zostanie powołany kandydat o najwyższych kwalifikacjach zawodowych. Rozwiązanie takie odpowiada ogólnemu standardowi przeprowadzenia naboru na stanowiska w służbie publicznej, który powinien być respektowany w sposób szczególnie skrupulatny przy obsadzaniu stanowisk sędziowskich. Wspomnianych założeń nie sposób zrealizować bez stosownej nowelizacji z 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych i niektórych innych ustaw, która wprowadza do potencjalnej ścieżki kariery sędziowskiej instytucję tzw. “awansu poziomego”, polegającego na ustanowieniu “dodatkowych” stanowisk sędziowskich: sędziego sądu okręgowego w sądzie rejonowym oraz sędziego sądu apelacyjnego w sądzie okręgowym. Wejście w życie wspomnianej regulacji przewidziano na 1 lipca 2008 r. Instytucja tzw. awansu poziomego pozostaje bowiem w sprzeczności z przyjętymi założeniami w zakresie nowego modelu dochodzenia do stanowiska sędziego, a ponadto pociągałaby za sobą negatywne skutki dla prawidłowej organizacji sądownictwa powszechnego, tak w aspekcie ustrojowym, jak i praktycznym. Instytucja ta wprowadza odrębną ścieżkę awansu zawodowego, zastrzeżoną wyłącznie dla już urzędujących sędziów, w istocie automatyczną i bez powiązania z rzeczywistymi osiągnięciami i kwalifikacjami zawodowymi kandydatów. Awans poziomy miałby następować w zasadzie na skutek upływu określonego czasu, bez dokonywania merytorycznej oceny dotychczasowej pracy sędziego kandydującego na wyższe stanowisko sędziowskie. Niezależnie od powyższego instytucja awansu poziomego nie jest również spójna z systemowymi założeniami aktualnie obowiązującej ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych, które przyjmują ścisłe powiązania awansu zawodowego sędziego z hierarchiczną strukturą sądów powszechnych. Utworzenie wyższych stanowisk sędziowskich w sądach niższych odrywa się od hierarchicznego modelu sądownictwa powszechnego, komplikowałoby nadmiernie jego organizację i czyniło strukturę stanowisk sędziowskich nieprzejrzystą. System awansu poziomego stanowiłby zarazem istotny czynnik demotywujący sędziów o dużym doświadczeniu i wysokich kwalifikacjach zawodowych do ubiegania się o wyższe stanowiska sędziowskie w sądzie wyższym, czyli w drodze tzw. awansu pionowego. W praktyce ze ścieżki awansu pionowego korzystaliby najczęściej sędziowie o krótszym stażu zawodowym, co mogłoby negatywnie rzutować na funkcjonowanie sądów wyższych ze swej istoty rozpoznających sprawy bardziej zawiłe, wymagające nie tylko bardzo dobrego przygotowania merytorycznego, ale i dużego doświadczenia zawodowego sędziów. W tych okolicznościach, mając na względzie nieuchronność zmian modelu kariery prawniczej, w tym sędziowskiej, oraz związaną z tym konieczność wzmocnienia statusu sędziego, przyjęty projekt zakłada odejście od idei awansu poziomego i zastąpienia go trzecią stawką awansową. W sądach rejonowych i okręgowych, w miejsce “dodatkowych”, związanych z instytucją awansu poziomego, stanowisk sędziowskich przewiduje się dla sędziów sądów rejonowych i okręgowych po 15 latach zajmowania danego stanowiska trzecią stawkę awansową, której osiągniecie skutkować będzie uzyskiwaniem przez sędziego wyższego wynagrodzenia zasadniczego – a więc w zasadzie tego samego skutku, co ewentualne uzyskanie awansu poziomego. Dla sędziów sądów apelacyjnych pozostaną – tak jak dotychczas – dwie stawki awansowe. Okresy zajmowania danego stanowiska sędziowskiego, niezbędne dla uzyskiwania kolejnych stawek awansowych wynosić będą: 5 lat dla stawki pierwszej awansowej, 10 lat dla stawki drugiej awansowej i 15 lat dla stawki trzeciej awansowej. Zapewnienie możliwości uzyskania wyższych stawek wynagrodzenia w krótszej niż dotychczas perspektywie służyć ma wzmocnieniu statusu w szczególności sędziów sądów rejonowych. Omawiane okresy, traktowane jako minimalne, ulegać będą wydłużeniu o 3 lata (podobnie jak ma to miejsce obecnie) w przypadkach ukarania sędziego w danym okresie karą dyscyplinarną lub dwukrotnego wytknięcia uchybienia w trybie art. 40 u.s.p., bądź dwukrotnego zwrócenia uwagi w trybie art. 37 par. 4 u.s.p. W ten sposób awans finansowy powiązany pozostaje z wymaganiem w zasadzie nienagannej służby. Wprowadzenie trzeciej stawki awansowej (w wysokości 120 proc. wynagrodzenia zasadniczego) dla sędziów sądów rejonowych i okręgowych powinno zatem stworzyć sędziom perspektywy systematycznego awansu płacowego w całym potencjalnym okresie ich służby na danym stanowisku. Uwzględnia przy tym statystyczną prawidłowość, że tylko dla części sędziów dostępny będzie awans na wyższe stanowisko sędziowskie (w sądzie okręgowym lub apelacyjnym ). Projekt nie przewiduje natomiast trzeciej stawki awansowej dla sędziów sądu apelacyjnego przede wszystkim z tego względu, że eliminowana instytucja awansu poziomego do nich się nie odnosiła. Niezależnie od tego, projektowane rozwiązanie zapewni sędziom sądu apelacyjnego wzrost wynagrodzeń w związku z utrzymaniem regulacji przewidzianej nowelizacją z 29 czerwca 2007 r., w myśl której wynagrodzenie zasadnicze w stawce podstawowej wynosi co najmniej 120 proc. wynagrodzenia zasadniczego dla tej stawki dla bezpośrednio niższego stanowiska sędziowskiego. Z uwagi na przyjęte w dotychczasowych przepisach powiązanie systemu wynagrodzenia prokuratorów z systemem wynagradzania sędziów sądów powszechnych, wprowadzono analogiczne zmiany w odniesieniu do przepisów ustawy o prokuraturze. * * * Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra pracy i polityki społecznej. Zmienią się zasady obliczania rent z tytułu niezdolności do pracy dla osób urodzonych po 1948 r. W projekcie ustawy rząd proponuje, aby podstawę obliczenia takiej renty stanowiła suma zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne i kapitału początkowego, zapisanych na koncie ubezpieczonego prowadzonym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. W przypadku osób, które są członkami otwartych funduszy emerytalnych, kwota składek na ubezpieczenie emerytalne byłaby zwiększona poprzez pomnożenie jej przez wskaźnik korygujący. Jeżeli wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy zgłosi – zgodnie z projektem – osoba w wieku poniżej 60 lat, która nie posiada pełnych 30 lat okresów składkowych i nieskładkowych, podstawa obliczenia renty będzie zwiększona o przeciętną miesięczną kwotę składki za każdy miesiąc okresu brakującego do pełnych 30 lat. Kolejną istotną zmianą zaproponowaną w projekcie ustawy jest wprowadzenie zasady, że renta z tytułu niezdolności do pracy (spowodowana także wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową) nie ulega zmniejszeniu ani zawieszeniu z tytułu osiąganych przychodów z pracy zarobkowej. Bez względu na wysokość zarobków w pełnej wysokości byłyby wypłacane także renty rodzinne przysługujące osobom niezdolnym do pracy. Osoby pobierające tzw. rentę socjalną będą mogły również wykonywać pracę zarobkową bez obawy o zawieszenie tej renty. Utrzymano natomiast zasadę, że uprawnieni do renty szkoleniowej nie mają możliwości osiągania dodatkowego dochodu z pracy zarobkowej. Nowe zasady mają obowiązywać od 1 stycznia 2009 r. W projekcie przewidziano okres przejściowy, w którym renty byłyby obliczane metodą mieszaną, czyli częściowo według starych, a częściowo według nowych zasad. Dotyczyłoby to ubezpieczonych, którzy złożą wniosek o świadczenie w latach 2009-2013. * * * Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego, przedłożony przez ministra obrony narodowej. Projektowane przepisy regulują sytuację żołnierzy zawodowych zniesionych Wojskowych Służb Informacyjnych, którzy dotąd nie zostali zweryfikowani przez Komisję Weryfikacyjną, a złożyli oświadczenia, czyli dobrowolnie poddali się weryfikacji. Ostateczny termin dokonania sprawdzeń mija 30 czerwca 2008 r. Zaproponowane przepisy mają umożliwić pozostanie w rezerwie kadrowej żołnierzy zawodowych zniesionych ustawą o Wojskowych Służbach Informacyjnych (WSI), którzy musieliby zostać zwolnieni po upływie 3 lat pozostawania w tej rezerwie, zgodnie z przepisami ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Większość żołnierzy pełniących poprzednio służbę w WSI złożyło wnioski o wyznaczenie na stanowiska służbowe, jednak nie zostały one do chwili obecnej rozpatrzone. Oznacza to, że wyznaczony przez Radę Ministrów termin może zostać niedotrzymany. Prawie połowa z 2 tysięcy byłych żołnierzy nie przeszła procedur weryfikacyjnych, mimo że wnioski (wraz z oświadczeniami) złożyli w ustawowym terminie 30 dni od wejścia w życie przepisów ustawy. W projekcie nowelizacji ustawy zaproponowano doprecyzowanie przepisu dotyczącego kwestii zapoznawania się podmiotu dokonującego przyjęcia ze sporządzonym stanowiskiem Komisji Weryfikacyjnej. Brak takiego stanowiska nie będzie miał wpływu na mianowanie, wyznaczanie lub zatrudnianie funkcjonariuszy w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego (SKW) oraz w Służbie Wywiadu Wojskowego (SWW). Dzięki temu żołnierze zawodowi zniesionych Służb Informacyjnych, którzy dobrowolnie poddali się weryfikacji, będą mieli „otwartą drogę” do służby niezależnie od tego, czy Komisja Weryfikacyjna wyda czy nie wyda stanowiska w ich sprawie. Ci natomiast, którzy weryfikacji się nie poddali, w dalszym ciągu nie będą mogli pełnić służby w SKW, SWW i innych instytucjach wojskowych. * * * Rada Ministrów wydała rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń osobistych na rzecz obrony w czasie pokoju, przedłożone przez ministra obrony narodowej. Rozporządzenie doprecyzowuje przepisy dotyczące wykonywania przez obywateli świadczeń osobistych na rzecz obrony w czasie pokoju. Przewidziano, że osoba zobowiązana do świadczeń, w razie choroby lub zdarzenia losowego będzie miała obowiązek niezwłocznego zawiadomienia o tym fakcie wójta lub burmistrza (prezydenta miasta). Można to zrobić osobiście, za pośrednictwem innej osoby, telefonicznie, bądź przez pocztę. Po ustaniu przyczyny nieobecności należy przedstawić dokumenty usprawiedliwiające nieobecność. Ten zapis oznacza, że w stosunku do obowiązującego rozporządzenia rozszerzono głównie katalog przyczyn uniemożliwiających wykonanie świadczeń o inne wypadki losowe. W efekcie na usprawiedliwienie nieobecności będzie można dostarczyć także inne dokumenty niż tylko zaświadczenie lekarskie. * * * Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie wysokości środków finansowych przeznaczonych na niezwiązaną z produkcją część płatności uzupełniającej za 2007 r., przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Producenci tytoniu otrzymają dopłaty z budżetu państwa w wysokości ponad 33,5 mln zł. Za podział tych środków odpowiedzialna będzie Agencja Rynku Rolnego. Przekazanie dotacji przyczyni się do wzrostu konkurencyjności polskich rolników oraz do poprawy sytuacji na rynku pracy na obszarach objętych uprawą tytoniu. * * * Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą “Wsparcie finansowe inwestycji realizowanej przez UPS Polska Sp. z o.o. we Wrocławiu pod nazwą: Centrum usług finansowo-księgowych UPS Polska Sp. z o.o. latach 2008 i 2009”, przedłożoną przez ministra gospodarki. Najważniejszym celem programu jest zwiększenie zatrudnienia poprzez nową inwestycję, jaką będzie centrum usług finansowo- księgowych we Wrocławiu. Centrum ma mieć charakter usługowy. Nowoczesny ośrodek ma świadczyć usługi na rzecz swoich oddziałów w Europie w zakresie m.in. procesów finansowo-księgowych, sprawozdawczych i administracyjnych. Inwestycja będzie realizowana przez spółkę UPS Polska, która zadeklarowała nakłady inwestycyjne w wysokości 7,6 mln zł. Zakończenie inwestycji zaplanowano na rok 2009. W wyniku realizacji inwestycji powstanie 316 nowych miejsc pracy. Przewiduje się, że łączne nakłady z budżetu państwa na realizację programu w latach 2008-2009 wyniosą 752 tys. zł. * * * Rada Ministrów zaakceptowała dokument Kierunki udzielania pomocy publicznej w latach 2007-2013, przedłożony przez ministra gospodarki. Do 2013 r. rząd wesprze rozwój małych i średnich firm kwotą blisko 1,2 mld zł, a na tworzenie nowych miejsc pracy przeznaczy 1,5 mld zł. W dokumencie pokazano korzystne dla rozwoju polskiej gospodarki zmiany w strukturze pomocy publicznej, której wielkość w latach 2007-2013 szacowana jest na 27 mld zł. Prawie 41 proc. tej kwoty przeznaczone zostanie na nowe inwestycje i tworzenie miejsc pracy w regionach, a 43 proc. otrzymają firmy m.in. na badania i rozwój, szkolenia oraz inwestycje w ochronę środowiska. Ze środków publicznych 8,5 mld zł będzie rozdysponowane w ramach programów operacyjnych. Odbiorcami tego wsparcia będą firmy, a pieniądze będą zasilać działania dotyczące: – wspierania nowych inwestycji, innowacyjnych przedsięwzięć oraz wdrażanie wyników prac badawczo-rozwojowych w przedsiębiorstwach – ok. 67 proc. środków; – poprawy jakości i dostępności oferty szkoleniowej dla małych i średnich firm – ok. 16,5 proc. Ponadto ok. 15,3 proc. tej kwoty będzie przeznaczone na inwestycje ekologiczne i modernizację zakładów produkcyjnych, obejmujące m.in. gospodarkę odpadami, gospodarkę wodno-ściekową i odnawialne źródła energii. Pozostałe 1,2 proc. zostanie skierowane do funduszy kapitałowych inwestujących w MSP. Wsparcie sektorowe, przeznaczone głównie na restrukturyzację wybranych gałęzi gospodarki, takich jak górnictwo węgla kamiennego i przemysł stoczniowy, będzie z roku na rok ograniczane. W latach 2007-2013 osiągnie ono poziom 4,3 mld zł, co będzie stanowić jedynie 16 proc. ogólnej wartości pomocy publicznej. Kierunki to pierwszy tego rodzaju dokument, zestawiający wszystkie instrumenty pomocy publicznej zawarte m.in. w programach operacyjnych i strategiach rządowych. Opracowanie to z jednej strony ocenia dotychczasowe wsparcie publiczne, a z drugiej daje wskazówki dotyczące udzielania pomocy przez państwo z punktu widzenia budowy gospodarki opartej na wiedzy, tworzenia społeczeństwa obywatelskiego i usuwania biurokracji. Są to jedne z głównych założeń Strategii Lizbońskiej, realizowanej w Polsce poprzez Krajowy Program Reform. * * * Rada Ministrów zajęła stanowisko wobec poselskiego projektu ustawy o konsultantach krajowych i wojewódzkich w ochronie zdrowia (druk nr 287), przedłożone przez ministra zdrowia. Rząd popiera poselski projekt ustawy i liczy, że będzie on ważnym elementem pakietu ustaw reformujących system ochrony zdrowia. Projekt dotyczy powoływania oraz odwoływania krajowych i wojewódzkich konsultantów w ochronie zdrowia, ich uprawnień, obowiązków oraz zasad wynagradzania. Konsultanci są odpowiedzialni za tak istotne dziedziny ochrony zdrowia, jak: udzielanie świadczeń zdrowotnych, kontrola zakładów opieki zdrowotnej czy zapewnienie kadr dla systemu ochrony zdrowia. Najważniejsza zmiana w stosunku do obowiązujących przepisów dotyczy wprowadzenia delegacji dla Rady Ministrów do określenia wysokości maksymalnego wynagrodzenia konsultantów. Aktualnie stawki wynagrodzeń określa minister zdrowia. Zdaniem rządu, zagadnienia dotyczące konsultantów powinny być uregulowane na poziomie ustawy, co przewiduje projekt poselski. Obecnie kwestie te reguluje głównie rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie konsultantów krajowych i wojewódzkich z 2002 r. oraz częściowo ustawa o zakładach opieki zdrowotnej z 1991 r. Rząd opowiada się jednocześnie za wprowadzeniem kilku poprawek do proponowanych przepisów. Najważniejszą z nich jest możliwość powoływania konsultantów wojskowej służby zdrowia, którzy wspieraliby konsultantów krajowych w realizacji ich zadań. * * * Rada Ministrów zajęła stanowisko wobec poselskiego projektu ustawy o akredytacji w ochronie zdrowia (druk nr 311), przedłożone przez ministra zdrowia. Rząd popiera poselski projekt ustawy i uważa, że zawarte w nim propozycje powinny być przedmiotem dalszych prac parlamentarnych. Należy jednak uwzględnić w nim zmiany, które poprawią jakość proponowanych rozwiązań. Rząd popiera przepisy, które zwiększą przejrzystość zasad oceny standardów udzielania świadczeń zdrowotnych. Na akceptację zasługuje także propozycja dobrowolnego wystąpienia przez podmiot udzielający tych świadczeń z wnioskiem o potwierdzenie spełnienia określonych norm ich wykonywania. Ministrowie popierają także ustanowienie Rady Akredytacyjnej, na wniosek której minister zdrowia będzie udzielał akredytacji w formie certyfikatu akredytacyjnego. Rząd uważa jednak, że do projektu należałoby wprowadzić przepis, zgodnie z którym opłata za przeprowadzenie procedury oceniającej stanowi dochód budżetu państwa. Konieczne są także zapisy zapewniające pełną gwarancję ochrony danych osobowych dotyczących stanu zdrowia pacjenta. Korekty wymaga również kalkulacja kosztów wynagrodzeń członków Rady Akredytacyjnej.