Kadisz, żydowską modlitwę za zmarłych, nad mogiłą Pollaka zmówił – po raz pierwszy od kilkudziesięciu lat – członek zarządu bielskiej Gminy Żydowskiej Robert Kulka. W uroczystości uczestniczyli uczniowie szkół średnich.

Napis na nagrobku głosi: “Tu spoczywa Salomon Pollak 1840-1920. Honorowemu obywatelowi miasta Bielska i wielkiemu filantropowi – mieszkańcy”.

Nagrobek został ufundowany dzięki staraniom bielskiego historyka Jacka Proszyka, który od dłuższego czasu zabiegał o upamiętnienie miejsca spoczynku Pollaka. Wraz z gronem bielszczan wystosowali list do samorządu w tej sprawie. Mimo zapewnień sprawa utknęła w martwym punkcie. Proszyk zmobilizował mieszkańców, którzy zebrali pieniądze i ufundowali nowy nagrobek.

W czwartek nikt z obecnych władz miasta nie pojawił się na uroczystości.

Salomon Pollak urodził się w 1840 roku. Do Bielska przybył 20 lat później. Na handlu wełną i usługach spedycyjnych dorobił się ogromnego majątku.

Bielski historyk Jacek Proszyk przypomniał, że od 1888 roku, nieprzerwanie przez 32 lata, Pollak był członkiem Rady Miasta Bielska. Za pracę na rzecz miasta nie pobierał pieniędzy. W samorządzie zajmował się finansami. Dzięki znajomościom w środowiskach finansowych udało mu się doprowadzić do pozyskania przez Bielsko wysokiego kredytu inwestycyjnego. Powstały między innymi koszary, a także system kanalizacji. Miasto zostało zgazyfikowane. Ruszyły tramwaje. Dzięki jego pomocy powstały najważniejsze budynki miasta, w tym dzisiejszy ratusz, teatr, szpital, a także nieistniejąca już synagoga.

Salomon Pollak zajmował się działalnością dobroczynną, przekazując ogromne fundusze założonej przez siebie fundacji charytatywnej. Łącznie przekazał na ten cel 20 tysięcy koron. Przeciętny roczny dochód mieszkańca Galicji wynosił wówczas około 250 koron. Pieniądze z tego źródła trafiały między innymi do organizacji żydowskich, katolickich i ewangelickich.

Pollak przez wiele lat był prezesem bielskiej Gminy Żydowskiej. Cesarz Franciszek Józef I uhonorował go tytułem radcy cesarskiego, a bielszczanie w 1910 roku przyznali mu tytuł honorowego obywatela Bielska. Pollak zmarł w 1920 roku. Spoczął w Alei Zasłużonych na bielskim kirkucie.