Wielkanoc widziana oczami obcokrajowców

Jeszcze sporo czasu musi upłynąć, zanim studentki z Kirgistanu dokładnie poznają nasze świąteczne tradycje. Pierwszej lekcji udzieliła Akylaj jej koleżanka z Kirgistanu.

Choć dziewczyny pochodzą z tego samego kraju, to różni je religia. Weronika jest wyznania prawosławnego, a Akylaj to muzułmanka. Jej rodzina nie obchodzi Wielkanocy. W tym czasie ważniejsza jest dla niej pamięć o zmarłych. – Karmanajt, to jest takie wspominanie zmarłych, gotujemy, jest “plow” takie tradycyjne śniadanie – tłumaczy Akylaj Abylkadyr Kyzy, mieszkanka Kirgistanu.

Studia w Polsce stały się pretekstem do zmiany przyzwyczajeń, a święta czasem eksperymentowania z polską kuchnią. Dziewczyny uczciły Wielkanoc w Polsce wspólnym śniadaniem. Weronika zgodnie z prawosławną tradycją zaczęła je przyrządzać już o północy. – Trzeba zjeść jajko o 12 w nocy – wyjaśnia.

Nad ranem trzeba zjeść coś słodkiego, najlepiej bułką z makiem. Pielęgnowanie tego zwyczaju przynosi szczęście i zdrowie. Ale to nie wszystko – żeby dopełniło się proroctwo trzeba wziąć kąpiel – w jeziorze lub w rzece. – W Wielkanoc tradycyjne obchody są nad jeziorami. Kiedy byłam dzieckiem to bardzo lubiłam ten spacer z koleżankami – mówi Weronika Korobkina, mieszkanka Kirgistanu. Spacer z koleżankami to dla naszych gości jedna z niewielu przyjemności, jaka pozostała im w święta.

– Nie podoba mi się to, że wszystkie kina i sklepy są pozamykane, ale są też plusy – na uczelnię idę dopiero w środę – cieszy się Bachiana Alaibek, mieszkanka Kirgistanu. Dziewczyny nie zrobiły żadnych zapasów jedzenia, do tego czasu planują wzmacniać się tylko kawą.

Studenci z Egiptu z nostalgią wspominają święta w domu, w ich kraju zgodnie z tradycją świętuję się podwójnie, bo i okazje są dwie. – To nie tylko święta wielkiej nocy, ale w Egipcie to także pierwszy dzień wiosny. Dziś w moim kraju świętują wszyscy bez względu na religię, cały Egipt wychodzi z domu na spacer i wielki piknik – twierdzi Mostafa Abu Illeiol, mieszkaniec Egiptu.

Święta w mniejszym gronie też mogą być przyjemne, choć nic nie zastąpi tych spędzonych w rodzinnym domu.