Jastrzębie-miasto pracujących emerytów.
Młodzi ludzie, po maturze, na studiach, ludzie pragnący zdobyć jakieś wykształcenie by żyło się lepiej zostają bez perspektyw na dobrą pracę i godne życie. Pomimo ambicji i chęci młodzież zostaje zepchnięta na drugi bok w kolejce do stanowisk pracy. Każdy pracodawca wymaga doświadczenia. Owszem, to bardzo dobrze z jego strony, przecież nikt nie zatrudni amatora i partacza, który nie radzi sobie z podjętą pracą. I w tym tkwi największy problem… Pracodawcy wymagają doświadczenia, tylko jak owe doświadczenie nabyć, jeżeli nikt nie chce dać pracy “młodziakowi”?
Człowiek po szkole średniej, zazwyczaj już student może wysyłać miliony listów motywacyjnych, CV, itp., a miejsca pracy zajmowane są przez ludzi, którzy teoretycznie powinni już być na emeryturze, do której im tak na prawdę nie śpieszno. Bo, po co iść na emeryturę skoro jest ona tylko śmieszną częścią realnego zarobku, a dla innych początkiem końca życia? Takim sposobem młodzi ludzie zniechęcają się do nabywania wykształcenia, ponieważ po “zawodówce” paradoksalnie jest większa możliwość znalezienia pracy, gdyż podczas takiego toku edukacji odbywa się praktykę zawodową, czyli jakieś tam doświadczenie już jest. A co z licealistami, którzy zaczęli studiować i marzą o świetlanej przyszłości? Nic z tego. W Jastrzębiu Zdroju odcina się młodym, zdolnym i ambitnym ludziom drogę do samorealizacji. Zamiast poszerzać horyzonty, to miasto zawęża krąg widzenia u młodych ludzi, zmniejszając im pole do popisu.
A może czas na zmiany? Może przyszedł czas na “odświeżenie” kadry pracowników? Może właśnie jest czas na umożliwienie rozwoju młodzieży w mieście Jastrzębie Zdrój?
