Pełnoetatowi pracownicy GOPR na czterech łapach
Psy to pełnoetatowi pracownicy GOPR. Zefir w służbie od ośmiu lat. Jego mocnym punktem w CV jest niezawodny węch i odwaga. Pies musi być jednak w pełni podporządkowany. Choć jeden bez drugiego nie może nic zrobić. – Przewodnicy z psami wchodzą jako pierwsi, gdyż wszyscy w GOPR-ze wiedzą, że to psi nos jest bardziej skuteczniejszy od 20-30 ratowników – mówi Piotr Nowak, GOPR. Powstał już o nich film. Pies ratownik opowiada o pracy i zaangażowaniu czworonogów. W rolach pierwszoplanowych występują oczywiście one. – Zdjęcia do filmu trwały dwa lata. Sam montaż dwa miesiące. Zdjęcia była przeprowadzane w Polsce, a także w Austrii, gdzie odbywamy szkolenia – dodaje Piotr Nowak.
Psy są szkolne całe życie. Od początku przydzielany jest im opiekun, z którym przebywają w domu i pracy. Przygotowania do pracy odbywają się w Tatrach, Beskidach, ale również w Alpach. Jego nos jest w stanie znaleźć człowieka pod pięciometrową pokrywą śniegu. Większości interwencji można byłoby uniknąć, gdyby turyści byli bardziej ostrożni. W tym sezonie beskidzki GOPR musiał interweniować ponad 1500 razy. Wielokrotnie w poszukiwaniach pomagać musiały psy. – Tutaj w Beskidach zanotowaliśmy 65 wypraw ratowniczo-poszukiwawczych. W większości tych wypraw były właśnie używane te psy z trójki beskidzkiej – oznajmia Jerzy Siodłak, naczelnik GOPR.
Nie każda rasa sprawdza się jednak w takich warunkach. – Mamy owczarki niemieckie i labradory. Na tych psach bazujemy. One się najlepiej dla nas sprawdzają – tłumaczy Wojciech Pikor, GOPR. Sprawdzają się głównie w poszukiwaniach zasypanych w lawinach i zaginionych na górskich trasach. – W ciągu 15 minut jest 90 proc. na odnalezienie osoby żywej. Z każdą następną minutą ten czas spada drastycznie – podkreśla Agnieszka Porowska, GOPR. I w takich sytuacjach jeden pies jest bardzie skuteczny niż grupa ludzi ze specjalistycznym sprzętem.
