Dla (nie)pełnosprawnych

Wjazd do miejskiej toalety do łatwych nie należy. Dla Sebastiana Iwana jeżdżącego na wózku inwalidzkim, który pracuje w Katowicach to nie lada wyczyn. Zabiera sporo czasu a jeszcze więcej nerwów. – W miejskich szaletach niestety jest czasami tak ciasno, że wjechać się wjedzie, ale już człowiek się na tym wózku nie obkręci. Bo w tak ciasnym miejscu trudno czuć się swobodnie. Trudno też do niego się dostać. Nie można też dostać się do innych miejskich toalet. Przy Placu Andrzeja – zamknięta, na placu Szramka – tylko na życzenie. A życzenie jest tylko jedno – toaleta dostosowana do potrzeb niepełnosprawnych, taka z prawdziwego zdarzenia. – Fizycznie one są, ale praktycznie są niedostępne, bo jest wiele utrudnień i osoba niepełnosprawna musi dużo zjeździć żeby trafić do toalet – oznajmia Artur Kacprzak.

Trafić będzie można zdecydowanie łatwiej, ponieważ urzędnicy za kilka dni opublikują listę wszystkich toalet dostępnych dla niepełnosprawnych. – Mieszkańcy myślą, że nie mają tego dostosowania, ale naprawdę jest dużo robione w tym kierunku – mówi Stefania Gosta, pełnomocnik ds. osób niepełnosprawnych, UM Katowice. Ilość w tym wypadku nie idzie jednak w parze z jakością. Projektując toalety dla niepełnosprawnych liczy się każdy szczegół. – Funkcjonalność jest najważniejsza – szerokość drzwi, uchwyty dla niepełnosprawnego. Musi tam być jeszcze umywalka – wymienia Teresa Biernot, architekt.

Najważniejsze by za każdym razem nie prosić kogoś o pomoc. To może krępować twierdzi poseł Marek Plura. Brak toalety to poważny problem. – To naprawdę odstręczy od naszego miasta wiele osób niepełnosprawnych – aktywnych, a przy okazji bardzo utrudnia to podjęcie tej niełatwej przecież decyzji żeby żyć aktywnie.

Niepełnosprawni zamiast aktywnie żyć na razie aktywnie muszą szukać WC, gdzie nikt nie zatrząśnie im drzwi przed nosem.