Rolą rodziców i opiekunów jest tłumaczenie dzieciom otaczającej je rzeczywistości. Dotyczy to także wydarzeń trudnych, bolesnych i tragicznych. Jak rozmawiać z dzieckiem o wojnie?
-
Rodzice, opiekunowie i nauczyciele stanęli przed niezwykle trudnym i poważnym wyzwaniem – wytłumaczenia młodemu pokoleniu, co się stało
-
Nie możemy zostawić ich z tym problemem samych – podkreślił Mikołaj Pawlak w wystąpieniu do MEiN
-
Jak rozmawiać z dzieckiem o wojnie?
Obecna sytuacja wymaga od rodziców, nauczycieli i innych osób sprawujących opiekę nad dziećmi podejmowania rozmów na bardzo trudne tematy, rozmów adekwatnych do wieku dzieci i ich wiedzy.
Wojenny dramat, który rozgrywa się na Ukrainie, niesie ze sobą śmierć, zniszczenie i strach. Polskie dzieci i młodzież szczęśliwie nie zaznały dotąd okrucieństwa wojny. Dla nich to była tylko historia. Krwawa i okrutna, ale jednak tylko historia. Giną ludzie, być może bliscy ich ukraińskich przyjaciół, którzy chodzą do tej samej szkoły. Rodzice, opiekunowie i nauczyciele stanęli przed niezwykle trudnym i poważnym wyzwaniem – wytłumaczenia młodemu pokoleniu, co się stało. Dlaczego ich beztroskie dzieciństwo jest zagrożone. Dlaczego w telewizji, internecie wszyscy pokazują straszne zdjęcia, filmy, mówią ze strachem o przyszłości. Nie możemy zostawić ich z tym problemem samych – podkreślił Mikołaj Pawlak w wystąpieniu do MEiN.
Jak rozmawiać z dzieckiem o wojnie?
- Porozmawiaj z dzieckiem osobiście, zanim zrobi to za ciebie ktoś inny
- Używaj zrozumiałego języka, dopasowanego do wieku i potrzeb. Staraj się odpowiadać na rodzące się pytania, nawet jeśli dotyczą tej samej sprawy lub się powtarzają
- Dzieciom uczęszczającym do żłobka oraz w wieku wczesnoprzedszkolnym nie ma potrzeby o wojnie zbyt wiele mówić. Niewiele zrozumieją z takiej rozmowy, więc nie warto ich niepokoić
- Akceptuj dziecięce sposoby formułowania pytań nawet jeśli wydają się zabawne czy odbiegają od tematu. Dzieci potrzebują powiązania nowych informacji z tym, co znają. Zależnie od wieku, posłuż się odniesieniem do bajek, gier, zabaw czy filmów.
- Uczniowie z młodszych klas powinni rozpatrywać sprawy związane z wojną w kategoriach dobra i zła. Przekaż im, że wojna jest złem. Naucz, że nie powinno się kojarzyć wojny z bohaterstwem, z miłością do ojczyzny, ze wspaniałą przygodą. Możesz także sięgnąć po filmy, w których pojawiają się motywy dobra walczącego ze złem, i po przykłady z literatury: wiersze, powieści.
- Daj czas do zastanowienia
- Wyjaśniaj tyle ile uznasz za konieczne. Dzieci nie potrzebują wiedzieć tego, co wiedzą dorośli. Potrzebują natomiast informacji, które pozwolą im myśleć o wydarzeniach, o których słyszą w radiu, TV czy mediach społecznościowych
- Uważaj na katastrofizację. Łatwo teraz popaść w ten błąd poznawczy. Gdy przeżywamy lęk, mamy tendencję do zniekształcania myślenia i przewidywania dodatkowych nieszczęść. Dotyczy to zarówno dzieci, jak i dorosłych. Dlatego skupcie się na tym, co tu i teraz, bez wybiegania w przyszłość.
- Kiedy czujesz, że emocjonalna pojemność dziecka jest na wyczerpaniu, staraj się odwrócić jego uwagę od aktualnych wydarzeń. Wybierzcie się na spacer, zagrajcie w planszówkę, obejrzyjcie wspólnie film, aby wasza uwaga nie była poświęcona wyłącznie wojnie.
- Wzmacniaj poczucie jedności z innymi osobami, którzy podejmują starania na rzecz pokoju lub bezpośrednio cierpią w związku z przemocą
- Wyjaśnij dziecku rolę nieprawdziwych informacji w Internecie. Ostrzegaj przed fałszywymi profilami w mediach społecznościowych
Źródło: MEiN, nowaera.pl
