Ostoja

Pani zniszczenia, arcymistrzyni wykręcania szefowi numerów, zawsze w cieniu tego pierwszego a jednak grająca pierwszoplanową rolę. Bo to właśnie ona nie raz chroni przed katastrofą. Czasem zdarzają się wypadki, że ma jakiś pyłek na garniturze albo wywiniętą kieszeń, wtedy zwracamy panu wojewodzie uwagę i on sobie poprawi albo strzepie ten pyłek– mówi Elżbieta Wątor, sekretarka wojewody śląskiego.

Czujna, uśmiechnięta, szybsza niż dobiegający z gabinetu obok dźwiek: Niejednokrotnie musimy wyprzedzać myśli szefa to co chce, co chciałby mieć na biurku –  Rano zazwyczaj chce jednego – rozpoczyna owszem, od małej czarnej kawy – mówi Katarzyna Pokrątka, sekretarka wicemarszałka woj. śląskiego. Ale podawanie doskonałej kawy i pierwszorzędne wykształcenie już dawno przestały być głównymi atrybutami sekretarki. Teraz w biurach prezesów, dyrektorów, posłów królują asystentki i asystenci. Bez nich przywileje władzy nie smakowały by tak samo. Nie wyobrażam sobie, naprawdę, nie wyobrażam sobie bo to wtedy jest dziura – uważa Wacław Martyniuk, poseł SLD.

Bez względu na płeć dobry asystent uważa by nikt szefowi nie podłożył świni, zawsze gotowy jest chronić przed dziennikarskimi hienami, albo nieustępliwymi związkowcami. Ale absolutnie najważniejsza jest nić porozumienia. I nieważne czy szef jest prawy i sprawiedliwy, czy zasiada po lewej stronie parlamentu europejskiego: Nie ma, że ja ci mówię, że to masz zrobić, nie, raczej: Małgosiu musimy to przygotować, współpraca ścisla tylko i wyłącznie, bardzo miło – opowiadaMałgorzata Jędrzejczyk, asystentka Genowefy Grabowskiej. Miło – a jednak dziś kwiaty musiała kupić sobie sama. Ale szefowa, bijąc się w piersi obiecała, że to się już więcej nie powtórzy: Paniom asystentkom, panom asystentom, najlepsze najlepsze życzenia z okazji tego ich pięknego, jednego w roku dnia.

I my też pod tymi życzeniami podpisujemy się obiema rękami.