Radovan Karadżić przewieziony do Hagi
Karadżić – polityk, psychiatra i poeta – był przywódcą Serbów bośniackich w latach 1992-95, w okresie wojny domowej w Bośni i Hercegowinie. Stał się ideologiem etnicznych czystek w Bośni i współtwórcą serbskiej enklawy w Bośni – Republiki Serbskiej. Urodził się 19 czerwca 1945 roku w Petnici koło Savnika w Czarnogórze, w jednym z czarnogórskich klanów – Drobnjaców. Studiował medycynę w Sarajewie. W połowie lat 70. spędził rok na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku. Po powrocie pracował jako psychiatra w szpitalu. Polityką zajął się pod wpływem serbskiego nacjonalisty, pisarza i polityka Dobricy Ciosicia. W 1989 roku był jednym z współtwórców Serbskiej Partii Demokratycznej (SDS) w Bośni i Hercegowinie. Został przywódcą SDS nastawionej na realizowanie celów Wielkiej Serbii, a po ogłoszeniu niepodległości Serbskiej Republiki Bośni i Hercegowiny – jej prezydentem. We współpracy z generałem Ratko Mladiciem oraz Slobodanem Miloszeviciem bezwzględnie dążył do utrwalenia władzy serbskiej. Organizował Serbów do walki z Muzułmanami i Chorwatami w Bośni. Trybunał ONZ ds. zbrodni wojennych w Hadze oskarżył go (razem z Mladiciem) w 1995 roku o zbrodnie wojenne w latach 1992-95. Oskarżono go o zbrodnię ludobójstwa podczas 43 miesięcy oblężenia Sarajewa 1992-95, kiedy miał wydawać zgodę na rozstrzeliwanie cywilów. Zginęło wówczas 12 tys. ludzi. Wkrótce potem Karadżić został powtórnie oskarżony o ludobójstwo za doprowadzenie do masakry ok. 8 tys. Muzułmanów w Srebrenicy.
Za aresztowanie Karadżicia (i Mladicia) Stany Zjednoczone oferowały 5 mln dolarów. W roku 2001 setki zwolenników Karadżicia demonstrowały w jego rodzinnym mieście. W marcu 2003 roku jego matka, Jovanka, publicznie wezwała syna, by się nie poddawał.
W listopadzie 2004 roku brytyjscy specjaliści wojskowi uznali, że w ujęciu Karadżicia może pomóc jedynie presja polityczna. W 2005 roku przywódcy bośniackich Serbów wezwali Karadżicia do poddania się, stwierdzając, że Bośnia i Serbia nie mogą rozwijać się gospodarczo i politycznie, dopóki Karadżić pozostaje na wolności.
