Szkolnictwo w krajach rozwijających się
Według UNESCO – Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury – w krajach subsaharyjskich średnio do szkoły nie chodzi aż jedna trzecia dzieci.
Dane, zawarte w raporcie UNESCO świadczą przede wszystkim o tym, że cele, nakreślone przez ONZ w ramach tzw. programu milenijnego (Millennium Development Goals), by wszystkie dzieci do 2015 roku zostały objęte nauczaniem początkowym, w żaden sposób nie zostaną osiągnięte.
Według nowych prognoz, w 2015 roku do szkół nadal nie będzie uczęszczać co najmniej 29 milionów dzieci. Wśród krajów, wobec których przewidywania te są najgorsze, jest m.in. Nigeria i Pakistan.
ONZ-owska agenda upatruje przyczyn takiego stanu rzeczy zarówno w braku działań lokalnych rządów w krajach rozwijających się jak i niespełnienia wcześniejszych obietnic pomocy ze strony krajów bogatych. Aktualne dane świadczą też o wielkich różnicach w zakresie szans edukacyjnych w biednych i bogatych krajach a także – w poszczególnych warstwach społecznych w samych krajach rozwijających się.
“Można oczekiwać, że szanse ukończenia studiów przez dzieci w Wielkiej Brytanii czy Francji są większe niż ukończenia szkoły podstawowej przez dzieci np. w Nigrze czy Senegalu” – odnotowano w raporcie UNESCO. Nierówne szanse edukacyjne z kolei przyczyniają się do wzrostu ubóstwa, głodu czy śmiertelności wśród dzieci – twierdzą autorzy raportu.
