W pogoń za lisem
Norbert – lis. I mimo, że do lisa wcale nie podobny to jednak coś z niego ma. – Lis wcale nie musi być szybki – ale jak sama nazwa mówi – mądry jak lis. Może przezorny jak lis. I takie sytuacje, żeby złapać lisa trzeba wykorzystywać – mówi Ryszard Sosnowski.
No ale jak tu wykorzystać… skoro lis musi być też trochę… jak Kubica. W takich sytuacjach zwinny i niezwykle skupiony. – Jest niebezpiecznie i trochę strach. Ale fajnie jest, takie ekstremalne jazdy lubię – mówi Norbert Winczakiewicz,lis.
Ekstremalne jazdy, które widownię przyprawiają o zawrót głowy. – Jeden koń ucieknie, jeden odbije w bok. I tak nosi od środka, że człowiek sam wsiadłby i pokazałby: nie, a jednak można by to zrobić lepiej – stwierdza Magdalena Barczyk.
A jedyne co Norberta różni od Roberta to liczba koni pod siedzeniem. No i to uczucie, o którym mówią wszyscy zawodnicy… – Wiatr we włosach. To jest najpiękniejsza rzecz. To jest podobnie jak ktoś zaczyna jeździć samochodem, najpierw powoli, a później jak zaczyna mu to sprawiać przyjemność – z prędkością nawet niemożliwą – uważa Sosnowski.
Czyli taką, która pozwoli lisa złapać. Kubicy sposób na sukces to szybkie rozgrzanie opon. Kamila Sosnowskiego – zwinność. Ale uczucie podczas wyścigu nadal takie samo. – Duża adrenalina. Tym bardziej, że jest to dosyć niebezpieczne. Bo tak jak widać było ja się wywróciłem, koleżanka wcześniej też spadła. Często są jakieś potknięcia lub zderzeni a dlatego jest to dosyć niebezpieczne – mówi Kamil Sosnowski.
Niebezpieczne, ale jak mówią niezwykle satysfakcjonujące. Bo poza pucharem i szampanem jest jeszcze jedna, najważniejsza chyba nagroda. – Prestiż. To, że wśród kilkudziesięciu koni jest ten jeden, który potrafił sprytnemu lisowi dać radę – uważa Stanisław Dąbrowa, wicewojewoda śląski.
No i może w tym – cały sekret, że po tak świetnym pokazie wielu śmiałków próbuje własnych sił.
