W rocznicę wielkiego ognia

Lato 1992 roku było niezwykle suche i gorące. W takich warunkach temperatura na terenach ogarniętych pożarem mogła sięgać tysiąca stopni Celsjusza.

Ogień zauważono przy torach kolejowych łączących Racibórz z Kędzierzynem-Koźlem. Jak potem ustalono – iskry z zablokowanych kół przejeżdżającego pociągu spadły na wysuszoną ściółkę.

Pożar pochłonął dziesięć tysięcy hektarów lasu i trwał ponad dwa tygodnie.

Po tej tragedii stworzono specjalny system zabezpieczeń przeciwpożarowych.