Zdradliwe małe opakowania
140 studentów posadzono przed telewizorami i powiedziano im, że mają oceniać reklamy. Jednocześnie podsunięto im albo dwa 200- gramowe opakowania chipsów, albo dziewięć 45-gramowych. Połowę studentów zapytano, ile ważą. Powiedziano im, że będzie to potrzebne do następnego badania. W grupie osób nie pytanych o wagę ciała, trzy czwarte posiadaczy małych opakowań otworzyło swoje torebki, natomiast wśród tych, którzy mieli do dyspozycji duże torby – połowa. Studenci zjedli średnio taką samą ilość chipsów. Z kolei wśród tych, którym zasiano “dietetyczne myśli”, tylko jedna czwarta otworzyła duże opakowania i zjadła połowę tego, co 59 proc. studentów, którzy jedli z małych torebek. Badacze uważają, że wybierając małe opakowania ludzie zwalniają się z samokontroli, gdyż dostają już wydzieloną porcję. Podobny może być mechanizm objadania się “naturalną” czy “niskotłuszczową” żywnością. Dlaczego więc firmy produkują małe opakowania? “Niektóre chcą rzeczywiście pomóc konsumentom, mimo że nasze badanie dowodzi, że tak nie jest. Niektóre nie chcą zostać pozwane za powodowanie otyłości u konsumentów. A może sprzedając więcej liczą na większy zysk?” – zastanawia się Pieters. Wyniki opublikował magazyn “New Scientist”.
